เกมกาเหว่า – ภัสรสา
“เกมกาเหว่า” นิยายเปิดของชุดซีรีย์ม้า ของนักเขียนคนโปรด “ภัสรสา” ทำไมเรียกซีรีย์ม้า เพราะมีม้าไง พระเอกมีฟาร์มม้า ไม่รู้คนเขียนเค้าเรียกไงหรอก แต่เราจะเรียกงี้แหละ 5555 ตอนแรกไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมชื่อ เกมกาเหว่า แต่อ่านจบ เออ เข้าใจแล้ว ชื่อนี้เหมาะเหม็งที่สุดแหละ คนเขียนนี้เค้าช่างสรรหาชื่อดี เข้ากับเนื้อเรื่องมากอ่ะค่ะ
เรื่อง – เกมกาเหว่า
ผู้เขียน – ภัสรสา
สนพ – รักษ์วลี
จำนวนหน้า – 459
ราคา – 315
…เรื่องย่อจากปกหลัง…
‘ฟุ้งฟ้า’ กาฝากที่ถูกเลี้ยงมาเพื่อส่งต่อมรดกให้ลูกที่แท้จริง ตลอดมาเธอเอาตัวรอดด้วยการแกล้งโง่และรอยยิ้มเสแสร้ง
‘แสงฉาน’ คือผู้กระชากมันออก ก่อกวนจนเธอไม่อยากเสวนา แต่เมื่อเธอถูกปองร้าย คอกม้าของเขากลับกลายเป็นที่พึ่งพิง
ทรัพย์สมบัติ… จุดเริ่มต้นของแผนร้ายหมายชีวิต เกมที่ถูกวางหมากด้วยกิเลสในใจคน แต่เกมนี้แท้จริงเป็นของใคร
มรดก ความรัก ความตาย… ท้าทายให้ตามลุ้นใน ‘เกมกาเหว่า’
…หลังอ่าน…
ฟุ้งฟ้า (ชื่อน่ารักแบบแปลกๆ 555) นางเอกของเรื่อง ความลับของเธอที่ไม่ลับอีกแล้วเมื่อความจริงเปิดเผยว่าเธอไม่ใช่ลูกของพ่อ แต่มรดกก้อนใหญ่ของพ่อตกเป็นของเธอ แผนการที่พ่อเธอวางไว้ให้เธอเป็นผู้ส่งต่อมรดกก้อนใหญ่นี้ให้กับลูกชายที่แท้จริงของพ่อ นั่นเลยกลายเป็นเหตุให้เกิดศึกแย่งชิงมรดก ใครกันที่หวังอยากได้มรดกก้อนนี้ จนถึงต้องไล่ล่าเธอ หมายเอาชีวิตเธอครั้งแล้วครั้งเล่า แต่จากผลการถูกไล่ล่าเธอกลายเป็นโชคดีเมื่อเธอหลุดเข้าไปในที่ดินของแสงฉาน เป้าหมายของเธอ
แสงฉาน ชายหนุุ่มที่มักจะปากเสีย ไม่ชอบสุงสิงกับคนแปลกหน้า ยกเว้นกับม้าที่คุยกันรู้เรื่อง 555 แสงฉานเคยเป็นเด็กกำพร้าที่มีคนใจดีรับมาเลี้ยงต่อ ป้าภาคนใจดีที่รักแสงฉานเหมือนลูก ไม่ต่างกับแสงฉานเช่นกัน แสงฉานไม่เคยรู้เลยว่าเค้าคือเป้าหมายของฟุ้งฟ้า คือคนที่ฟุ้งฟ้ามาตามหา คือคนที่จะต้องได้รับมรดกก้อนใหญ่ และเมื่อเค้าต้องเข้าไปพัวพันเรื่องราวของหญิงแปลกหน้าที่ทำทีว่าจ้างเค้าให้มาเป็นแฟน เพราะต้องกลับไปสู่ตระกูลปริยากุลอีกครั้ง จากความตั้งใจที่จะขับไล่ฟุ้งฟ้าให้ไกลจากบ้านตัวเอง แต่กลายเป็นต้องพาฟุ้งฟ้ากลับมาอีกรอบ เมื่อเธอถูกวางยา!
ความผูกพันเล็ก ๆ เริ่มก่อตัวขึ้น เมื่อฟุ้งฟ้าได้กลับมาอยู่ที่คอกม้าซันแอนด์สกาย ทั้งความผูกพันกับม้าและความผูกพันกับคน แต่มันคงไม่จบกันง่ายๆ เมื่อพ่อของฟุ้งฟ้าเดินทางมาเยือนที่นี่ความลับอีกส่วนถูกเปิดเผยขึ้น ป้าภาไม่ใช่แค่คนใจดีที่รับแสงฉานมาเลี้ยง แต่หากมันจบแค่นั้นคงดี แต่มันไม่ใช่ ยังมีปมซ้อนปม แผนซ้อนแผนอะไรอีกหลายเขบ็ดชั้นมาก ทำทีเหมือนน่าจะจบแฮปปี้เอนดิ้งได้ พ่อแม่ลูกเขาเจอกันแล้วนิ ลูกก็อภัยให้พ่อแม่แล้วที่ทอดทิ้งไป แต่ไม่ค่ะ เดี๋ยวจบง่ายเกิน 555
การแย่งชิงมรดกก็ยังไม่จบ แถมมีแผนแค้นในอดีตซุกซ่อนอยู่ ประมาณแค้นนี้ต้องชำระ 10 ปีแก้แค้นก็ยังไม่สายอะไรทำนองนี้ แต่เมื่อปมชั้นสุดท้ายถูกไข บอกเลยว่าอึ้ง สงสารตัวละครทุกตัว โดยเฉพาะฟุ้งฟ้าคนที่จะต้องเจ็บปวดกับการกระทำของคนที่เธอรัก ถ้าเธอผ่านด่านนี้ไปได้ บอกเลยว่าเธอจะเติบโตขึ้นอีกเยอะ แกร่งขึ้นอีกมากเลยล่ะ
ตัวละครหนึ่งที่อดพูดถึงไม่ได้ อาใช้ อาคนนึงของฟุ้งฟ้า อาที่เกิดจากแม่ที่เป็นคนใช้ พ่อ(หรือปู่ของฟุ้งฟ้า) เลยตั้งชื่อ “ใช้” เพื่อให้ตอกย้ำว่าเป็นแค่ลูกคนใช้ คือออออ เกลียดคนแบบนี้จัง ตัวเองเจ้าชู้ มักมากในกาม คว้าคนใช้มาทำเมียเอง แต่บทจะมีลูกขึ้นมากลับทำแบบนี้กับลูกตัวเอง ความผิดตัวเองมองกันไม่เห็น แย่มาก เกลียดที่สุดอ่ะ อาใช้เลยเป็นคนนึงที่มีชีวิตที่น่าสงสารนะ เพราะปู่เองก็ปลูกฝัง ฝังหัวลูกๆ คนอื่นให้คอยเกลียดอาใช้ไปด้วย และนั่นเลยกลายเป็นปมจนส่งผมให้การกระทำต่อๆมาของอาใช้ ไม่ต่างอะไรกับฟุ้งฟ้าที่เมื่อโตขึ้นจนได้รับรู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของพ่อ เป็นที่ไม่ได้ต้องการของครอบครัวจริงๆ ทุกการกระทำของเธอเลยทำเพื่อให้ทุกคนยอมรับ ถึงแม้จะต้องเสแสร้งและกล้ำกลืนในการกระทำบางอย่าง เรื่องนี้บอกตรงๆว่าชีวิตสองคนนี้น่าสงสารและน่าเห็นใจเป็นที่สุด
สรุป เป็นเรื่องที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนเหลือเกิน ใครที่อยากอ่านแนวมีปมให้สืบสวน แต่ไม่ชอบประเภทเลือดสาด เล่มนี้ก็น่าสนใจไม่น้อย เห็นปมขนาดนี้ แต่ฉากกุ๊กกิ๊กของพระนางเค้าก็มีน้าา น่ารักดีด้วย พี่ช้างเพื่อนสนิทของแสงฉานนี่ก็น่ารักใช่หยอก อ่านแล้วแอบเออ ถ้าปิดท้ายเป็นคู่จิ้นกะแสงฉานก็จะไม่เซอร์ไพรส์นะ 5555